Ένα μεγάλο και ‘πονεμένο’ κεφάλαιο! Όλοι ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε, λίγοι φαίνεται να το καταφέρνουν. Οι γνώσεις όλων μας πολλές, τηλεόραση και διαδίκτυο κατακλύζονται από πληροφορία σχετική με το θέμα.
Παρόλα αυτά, το πρόβλημα συνεχώς μεγαλώνει! Ο αριθμός των παχύσαρκων αυξάνεται συνεχώς, ο κάθε παχύσαρκος δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να χάσει βάρος παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες.
Και πώς να μη συμβαίνει αυτό, όταν η καθημερινή μας ζωή είναι εντελώς ασύμβατη με αυτό που έχει ορίσει η φύση για τον άνθρωπο. Η ενασχόληση με τη φύση και τις χειρονακτικές εργασίες του σπιτιού, που αποτελούσαν την καθημερινότητα των ανθρώπων στο βαθύ παρελθόν, αντικαταστάθηκαν από καθιστική ζωή σε γραφεία με υπολογιστές , ενώ οι μηχανές ικανοποιούν αυτόματα τις ανάγκες μας. Αντί να τρεφόμαστε σε συγκεκριμένες ώρες, χάνουμε γεύματα γιατί δεν προλαβαίνουμε. Αντί να τρώμε λαχανικά και φρούτα, καταναλώνουμε επεξεργασμένα τρόφιμα, με πολλούς υδατάνθρακες. Και φυσικά, δε λείπουν τα λιπαρά, σε γλυκά και αλμυρά!
Ο σύγχρονος ‘πολιτισμένος’ τρόπος ζωής συμβαδίζει δυστυχώς με μία τεράστια μάστιγα, που αγγίζει τα όρια της επιδημίας διαπλανητικά, το όνομα αυτής ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ.
Λόγω της συχνότητάς της και των αισθητικών ενοχλημάτων που δημιουργεί εμφανώς, αντιμετωπίζεται συχνά ως ένα φιλοσοφικό ή κοινωνικό φαινόμενο (τα πάχη μας τα κάλη μας), ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για κάτι πολύ σημαντικότερο από αυτό: πρόκειται για ΝΟΣΟ, για ΑΣΘΕΝΕΙΑ, για ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ. Μία πολύ δύσκολη και χρόνια αρρώστια, πολυπαραγοντική, που οφείλεται δηλαδή σε πολλούς παράγοντες, πολύ συχνά ψυχολογικούς ή συναισθηματικούς ή κοινωνικούς και με πολύ δυσάρεστες συνέπειες στην υγεία, όπως το έμφραγμα, το εγκεφαλικό, ο σακχαρώδης διαβήτης, ο υποθυρεοειδισμός, η υπογονιμότητα, η καταστροφή των αρθρώσεων, οι κοκκινίλες και μυκητιάσεις του δέρματος, , οι καούρες, η δυσκολία την αναπνοή, η κατάθλιψη, η εμφάνιση καρκίνου.
Η θεραπεία της παχυσαρκίας ξεκινά από αλλαγές του τρόπου ζωής και διατροφής και μπορεί να επεκταθεί σε φαρμακευτική ή ακόμη και χειρουργική θεραπεία. Είναι δύσκολη γιατί απαιτεί ενεργή συμμετοχή του ασθενή, καθημερινά και συστηματικά. Δεν είναι ένα φάρμακο που θα πάρει κανείς για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και τελείωσε. Ούτε είναι σαν το τσιγάρο, που λέει κανείς ‘το κόβω και τελείωσε’. Είναι θέμα μέτρου. Συνέχεια και για πάντα. Το φαγητό δεν μπορεί να κοπεί παντελώς. Άρα πρέπει να το διαχειριστούμε σωστά. Να το εντάξουμε στην καθημερινότητά μας με υγιή τρόπο.
Όλοι οι παχύσαρκοι και υπέρβαροι έχουν δοκιμάσει πολλά, συχνά χωρίς επιτυχία. Από μόνο του το γεγονός αυτό είναι απόδειξη ότι η θεραπεία της παχυσαρκίας χρειάζεται παρακολούθηση από ειδικό, άλλοτε συχνότερα, ειδικά στην αρχή της διαδικασίας και άλλοτε πιο σπάνια. Επίσης τα μυστικά του μεταβολισμού είναι πολλά, δεν αρκεί απλά να πεις τρώω λιγότερο. Έχει μεγάλη σημασία τι τρώω, αλλά και πώς το τρώω, πώς λειτουργούν οι ορμόνες μου και τι άλλα προβλήματα υγείας μπορεί να έχω που επηρεάζουν. Φυσικά χρειάζεται επιμονή και υπομονή και φυσικά έχει κόστος, όπως κάθε πρόβλημα υγείας. Σίγουρα όχι μεγαλύτερο από το κόστος που θα πληρώσω αργότερα σε γιατρούς, εξετάσεις και φάρμακα για τα προβλήματα που θα μου δημιουργήσει η παχυσαρκία, ενώ δε θα είμαι και καλά.
Μια απόφαση είναι! Να την πάρουμε!