Τι να πει κανείς για το σακχαρώδη διαβήτη…Πόσα να γράψει, πόσα να φωνάξει, πόσα να εξηγήσει. Ποτέ δε θα είναι αρκετά. Μέσα στην πληθώρα της πληροφορίας που υπάρχει για τη νόσο και την άλλη τόση ανησυχία και ψυχολογική επιβάρυνση, θα επιχειρήσουμε μαζί να βάλουμε μία σειρά, όσο πιο απλά γίνεται, ξεκινώντας από το πώς ανακαλύφθηκε η ασθένεια μέχρι το πώς αντιμετωπίζεται. Φυσικά θα χρειαστούν πολλά άρθρα για αυτό. Ας δούμε αρχικά πώς ανακαλύφθηκε η νόσος, πώς πήρε το όνομά της και πώς εξελίχθηκε η διαγνωστική διαδικασία.
Διαβήτης, από το διαβαίνω, δηλαδή περνώ.
Σακχαρώδης από τα σάκχαρα, όχι μόνο τη ζάχαρη, αλλά γενικά τα σάκχαρα, τα παράγωγα δηλαδή των υδατανθράκων της τροφής, που μπορεί να βρίσκονται αυτούσια στη διατροφή όπως πατάτα, ρύζι, αλεύρι, φρούτα, ή να περιέχονται σε πιο σύνθετα τρόφιμα όπως μακαρόνια, ψωμί, γλυκά, σοκολάτες.
Σακχαρώδης διαβήτης, η κατάσταση κατά την οποία σάκχαρα περνούν…από πού;
Από το αίμα στα ούρα. Και πώς το ξέρουμε αυτό; Από τις παρατηρήσεις των προγόνων μας γιατρών, που στην προσπάθεια να εξηγήσουν το σύμπτωμα της πολυουρίας- πολλακιουρίας κάποιων ασθενών τους, δηλαδή πολλά και συχνά ούρα, και ενώ δεν υπήρχαν τα μικροβιολογικά εργαστήρια, γεύονταν τα ούρα των ασθενών, με αποτέλεσμα να παρατηρήσουν ότι αυτά είναι γλυκά!
Μετέπειτα μπόρεσαν να μετρήσουν τα σάκχαρα στα ούρα και ακολούθως στο αίμα και να διαπιστώσουν ότι είναι ανεβασμένα και εκεί. Και πιο μετά, οι έρευνες κατάφεραν να αποδείξουν ότι αυτό το υψηλό σάκχαρο στο αίμα είναι πολύ επικίνδυνο γιατί μπορεί να φέρει εμφράγματα, εγκεφαλικά, απώλεια όρασης, νεφρική ανεπάρκεια, νευροπάθεια, πληγές και άλλα…Και αφού το βρήκαν και αυτό, αποφάσισαν να ελέγχουν προληπτικά το σάκχαρο αίματος μια φορά το χρόνο στους ενήλικες και να επεμβαίνουν με αλλαγές τρόπου ζωής ή φάρμακα πολύ πριν αυτό αυξηθεί τόσο ώστε να δώσει συμπτώματα.
Για αυτό μιλάμε πλέον για μια αθόρυβη και σοβαρή αρρώστια και καταλήγουμε να μαλώνουμε με όσους δεν κατανοούν ότι στο γιατρό δεν πάμε μόνο όταν αισθανόμαστε κάτι, αλλά και όταν μας λέει αυτός ότι πρέπει…
Και ενώ η επιστήμη μοιάζει να είναι σοφότερη, με πολύ κόπο, πολλών επιστημόνων, σε πολύ χρόνο και με πολλές δαπάνες ενέργειας και χρημάτων, άλλοι τόσοι και περισσότεροι συνάνθρωποί μας νοσούν καθημερινά από σακχαρώδη διαβήτη. Για αυτό, ενοχοποιείται σαφώς ο σύγχρονος τρόπος ζωής και διατροφής: αφενός αφθονία αγαθών, κατεργασμένων υδατανθράκων και κορεσμένων λιπαρών, καμουφλαρισμένων σε μορφή πεντανόστιμων γλυκών και αλμυρών, όπως κρέατα, αλλαντικά, λαδερά ή πίτες-σφολιάτες, αφετέρου καθιστική ζωή σε γραφεία και σπίτια και έλλειψη στοιχειώδους κίνησης, έστω στις μετακινήσεις, χάρη σε αυτοκίνητα, κυλιόμενες σκάλες και ανελκυστήρες.
Συμπέρασμα; Μεγάλο μέρος της πρόληψης και της θεραπείας είναι στο χέρι μας! Ας το τολμήσουμε!